Wanneer je het woord burn-out vanuit het Engels naar het Nederlands vertaalt dan betekent het opgebrand. Een burn-out is een vorm van mentale en fysieke uitputting. Mensen met een burn-out hebben het gevoel helemaal leeg en op te zijn. Er zijn dan geen reserves meer om op te teren.

Vaak is een burn-out werk gerelateerd. Vroeger werd gedacht dat een burn-out vooral voor kwam bij mensen die in dienstbare beroepen werken zoals verpleegkundigen en onderwijzers. Je zag dan dat ze door de uitputting afstand gingen nemen van hun cliënten. Ze vervreemden zich als het ware en gingen cliënten eerder onpersoonlijk behandelen als object. Ook werd dan gezien dat de persoon in kwestie zich niet meer goed voelde over zijn functioneren en niet meer het gevoel had iets goeds te bereiken in het werk.

Inmiddels weten we dat een burn-out in vrijwel alle beroepsgroepen voortkomt.

Vaak uit een burn-out zich op drie gebieden:

1. Gevoel van uitputting
2. Gevoel van afstand richting het werk en collega’s
3. Gevoel van eigen incompetentie op het werk en verminderde prestaties door uitputting en gebrek aan betrokkenheid

Met andere woorden; je voelt je moe, je hebt het gevoel dat je werk niet meer goed uitvoert en je verliest betrokkenheid richting het werk.

Wie zijn dan toch die mensen met een burn-out?

Bij de hele beroepsbevolking is een stijging in burn-out klachten waar te nemen van 11% naar 13% tussen 2007 en 2012 terwijl in de 20 jaar hiervoor een redelijk stabiel beeld te zien was.

Vaak zie je dat een burn-out voorkomt bij mensen onder de 30 jaar. Met name jongeren tussen de 25 en 34 jaar hebben steeds vaker te kampen met psychische klachten.

De oorzaak kan zijn dat deze mensen relatief minder werkervaring hebben en hierdoor het werk dat zij uitvoeren minder goed aankunnen. De mogelijkheid is aanwezig dat deze jonge en hierdoor wat onervaren mensen overvraagd worden op hun werk.

Ook een tijdelijk contract kan leiden tot werkgerelateerde stress wat weer leidt tot een burn-out. Mensen met een tijdelijk contract zijn onzeker of zij hun baan zullen behouden en dit levert stress op. Ook zie je dat flexwerkers vaker te maken hebben met een lagere kwaliteit van werk en aan hogere productiviteitsnormen moeten voldoen dan mensen met een vaste aanstelling. Vooral jongeren hebben vaker tijdelijke contracten.

Bij singles zie je ook dat een burn-out vaker voor komt. De vrijgezellen onder ons hebben vaker een burn-out dan mensen die samen wonen of die getrouwd zijn. Je ziet dit met name bij alleenstaande mannen.

Ook zie je dat mensen die part time werken minder vaak een burn-out hebben dan fulltimers. Mensen die part time werken hebben natuurlijk meer tijd om te herstellen van hun werk en weer op te laden in energie.

Wat leidt dan tot een burn-out?

Op het werk zie je vaak dat er factoren zijn die leiden tot stress. Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld hoge werkdruk, fysiek zwaar werk en emotioneel belastende contacten met cliënten.

Bij een hoge werkdruk kun je denken aan een hoge caseload. Bij fysiek zwaar werk kun je denken aan werken in de bouw. Bij emotioneel belastende contacten kun je denken aan een callcenter medewerker op de klachtenafdeling.

Ook zie je dat er op het werk steunende factoren kunnen zijn zoals ontwikkel mogelijkheden, voldoende uitdaging en autonomie in je functie (het gevoel dat je zelf iets in te brengen hebt in de manier waarop je je werk uitvoert), veel steun van je collega’s, een goed salaris en positieve feedback over je functioneren. Wanneer deze steunende factoren er niet zijn zie je vaak dat mensen de motivatie in het werk kwijt raken en betrokkenheid verliezen.